* پسرم! گروهی ، اگر احترامشان کنی تو را نادان می دانند و اگر بی محليشان کنی از گزندشان بی امانی.
پس در احترام ،اندازه نگهدار*

* پسرم! سخت ترین کار عالم محکوم کردن یک احمق است. خون خودت را کثیف نکن- ضمنا
چرچیل هیچگونه نسبتی با طایفه ما ندارد. بچه هایش ادعای ارث نکنند

* پسرم! با کسی که شکمش را بیشتر از کتاب هایش دوست دارد ، دوستی مکن*

* پسرم! دوستانت را با یک لیوان آب خوردن امتحان کن! آب را به دستشان بده تا
بنوشند! بعد بگو تا دروغ بگویند! اگر عین آب خوردن دروغ گفتند از آنان بپرهیز*

* هان ای پسر! در پیاده رو که راه می روی، از کنار برو. ملت می خواهند از کنارت رد شوند*

* پسرم! اگر کسانی از سر نادانی به تو خندیدند ، تو برای شفایشان گریه کن*

* پسرم! خود را وابسته به هیچ دسته ای مدان. چه، پس فردا تقش درمی آید که آنی که تو می خواستی نیست و حالا خر بیار و معرکه بارکن*

* پسرم! اگر به ناچار به جریانی متمایل شدی، جایی برای نفس کشیدن خود و رقیبت
بگذار. نه او را چنان به زمین بکوب و نه خود را چنان بالاببر. دیرزمانی نیست که
جایتان عوض شود*

* پسرم! در تاکسی با تلفن همراه بلندبلند صحبت نکن*

* هان ای پسر! اهل هنر را احترام کن. اما مواضع سیاسی ات را با کسی مسنج و کسی
را به خاطر مواضعش مرنجان*

* پسرم! هیچ گاه دنبال به کرسی نشاندن حرفت مباش و همه جا سر هر صحبتی را
بازمکن. بگذار تو را نادان بدانند*

* پسرم! اگر برای دختر یا پسری پیش تو برای تحقیق آمدند و تو چیزی می دانستی رک
و راست بگو. هر آنچه که می دانی. به فکر بدبختی دختر و پسر مردم باش*

* پسر! اخبار را از منابع مختلف بگیر. جمع بندی اش با خودت. مخاطب دائمی یک
رسانه بودن آدم را به حماقت می کشاند*

* پسرم! پیش از استخدام در اداره های دولتی ، “پاور پوینت” را فرابگیر*

* پسرم! در اداره ای استخدام شدی هرچه دستمال از جیب هایت دوربریز. آب بینی ات
را پیراهن تمیزکنی بهتر است تا کسی دستمال در دستت ببیند *

* پسرم! قطار اندیمشک - تهران زمستانش گرم و جانسوز است و تابستانش سرد و
استخوان سوز. لباس مناسب با خودت ببر*

* پسرم! اساتید را محترم بشمار! اگر توانستی دستشان را ببوس اگر نه ،خود دانی*

* پسرم! در ضمن ، به هر کسی بی خودی لقب “استاد” عنایت مکن. “استاد” باید خودش
بیاید، زورکی که نیست*

* پسرم! اگر آلبوم های موسیقی دل آواز و هرمس و آوای شیدا گرانتر از چهار
هزارتومان شد ، دیگر نخر. با این حال نصیحت قبل از قبلی را آویزه گوش کن*

* پسرم! اقل کم! ماهی یک بار آژانس شیشه ای را ببین*

* پسرم! اگر توانستی استخدام شوی، در اداره با دو کس رفیق شو آنچنان که دانی*
آبدارچی و یکی از بچه های حراست. هرکدام باشد توفیری نمی کند.*

* پسرم! بلوتوث تلفن همراهت را خاموش نگهدار، مگر در مواقع ضروری*

* فرزندم! هیچ کس تنها نیست*

* پسرم! راه تو را می خواند. اما تو باور مکن*

*پسرم! آنتی ویروس “بیت دیفندر” اوریجینال نصب کن. پول “رجیستر” به میزان ده
سال را کنار گذاشته ام. با احتساب تورم جهانی و تحریم و فیلتر و نوسان بازار.
مادرت جای آن را می داند*

* هان ای پسر! اگر کسی گفت اسفندیار ار می شناسی خودت را به نفهمی بزن*

* پسرم! هر روز از همکارانت در اداره عمیقا خداحافظی کن. کسی نمی داند آیا فردا
در همان اداره باشی یا نه. اداره در همان شهر باشد یا نه. شهر در … ولش کن پسرم*

* پسرم! دانشگاه کسی را آدم نمی کند. علم را از دانشگاه بیاموز ، ادب را از مادرت*

* پسرم! می دانم الان داری حسرت دیدار مرا می خوری. یالله بلند شو دست مادرت را
ببوس بعد بیا بقیه وصیت را بخوان*

* پسرم! پیامک های عیدنوروزت را همین الان بفرست*

* هان ای پسر! خواستی در مملکت خودمان درس بخوانی بخوان. خواستی فرنگ بروی برو.
اما اگر ماندی از فرنگ بد نگو ، اگر رفتی از مملکتت*

* پسرم! گوجه را از نارمک بخر، شنیده ام ارزان است*

* پسرم! هیچ گاه از دانشگاه های هاروارد ، ماساچوست و بوستون مدرک نگیر. برایت
حرف در میارن. مگه آزاد رودهن چشه؟*

* پسرم! نامزد انتخابات شدی ، اول یا داماد لُرها شو یا تُرک ها که تو را در
انتخابات تنها نگذارند*

* هان ای پسر! خسته شدی؟ … از ساعت چند داری وصیت می خونی؟ … کی خسته است؟ …
خودت نقطه چین ها رو پرکن*

* پسرم! شماره حساب هدفمندی یارانه ها ، رمزگذاری شده در صندوقچه مرحوم آقابزرگ
توی اتاق پشتی است*

* پسرم! شهر ما خانه ما! … نه نه نه! نمی خواد عزیزم. شهرشون خونه خودشون. اول
اتاقت رو از این ریخت در بیار*

* پسرم! در فیس بوک عضو شو و این وصیت نامه را برای دوستانی که برمی گزینی یا تو
را برمی گزینند “شیر” کن*